Η ιστορία της Κερκυραϊκης Τέχνης.
Με την εκπνοή του 18ου αιώνα, οι ιδέες του Διαφωτισμού που είχαν απλωθεί στην Ευρώπη, φτάνουν και στα Επτάνησα, καταλύοντας τη μακρόχρονη βενετσιάνικη κυριαρχία και το αριστοκρατικό καθεστώς. Όσον αφορά, όμως, τον τομέα της τέχνης, η επιρροή του κατακτητή ήταν αναπόφευκτη.
Τα πρότυπα της ιταλικής ζωγραφικής έχουν ενσωματωθεί με την τοπική παραγωγή και τα έργα της συγκεκριμένης εποχής και περιοχής εμφανίζουν ένα ξεχωριστό ύφος. Η σειρά των δασκάλων της Επτανησιακής Σχολής, που άνοιξε με τον Παναγιώτη Δοξαρά (1662-1729) και συνεχίστηκε με το γιο του Νικόλαο Δοξαρά (1700/1706-1775) και το Νικόλαο Κουτούζη (1741-1813), κλείνει ουσιαστικά με τον Νικόλαο Καντούνη (1767-1834), ο οποίος θεωρείται ο τελευταίος εκπρόσωπος του ιταλικού νατουραλισμού.
Στο τέλος του 18ου αιώνα κέντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας αναδεικνύεται η Κέρκυρα, παίρνοντας το ρόλο που μέχρι τότε κατείχε η Ζάκυνθος – σε ολόκληρο τον 17ο αιώνα εκεί είχε καλλιεργηθεί η κρητική μεταβυζαντινή τέχνη. Στο εξής, η Κέρκυρα εμφανίζεται ως προνομιακός χώρος της καλλιτεχνικής προσπάθειας τόσο στη ζωγραφική όσο και στη γλυπτική και χαρακτική.
Αφετηρία μπορεί να θεωρηθεί η επιστροφή και οριστική εγκατάσταση στο νησί του Παύλου Προσαλέντη, το 1811. Ιδρύει ιδιωτική καλλιτεχνική σχολή, η οποία το 1815 μετατρέπεται σε δημόσια από τον Άγγλο αρμοστή Μέτλαντ. Έτσι, δίπλα στη μακριά παράδοση των εργαστηρίων, παρουσιάζεται για πρώτη φορά και ο ακαδημαϊκός τύπος σπουδών στις καλές τέχνες.
Οι σπουδαστές διδάσκονται σχέδιο, γλυπτική και αργότερα χαρακτική. Τα έργα που παράγονται την εποχή αυτή χάνουν τον καθαρά θρησκευτικό τους χαρακτήρα και προσαρτώνταιθεματικές περιοχές όπως η προσωπογραφία, η τοπιογραφία, η ηθογραφία ή η νεκρή φύση.
Η επίδραση της ιταλικής ζωγραφικής συνεχίστηκε και οι περισσότεροι ζωγράφοι εκφράζουν τον ιταλικό ακαδημαϊσμό του 19ου αιώνα. Οι νεότεροι από αυτούς συνεχίζουν τη δραστηριότητα τους μέχρι και το Μεσοπόλεμο.
Από αυτήν την πρώιμη φάση της νεοελληνικής ζωγραφικής, όπως παρουσιάστηκε στην Κέρκυρα στο τέλος του 18ου αιώνα, ξεκινά το συλλεκτικό έργο του ιδρυτή της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης.
